مسافران مهتاب

کشتی ها پس از درنوردیدن مسافتی کوتاه از ساحل،به هر طرف نگاه کنند،آب است و آبها هیچ علامتی ندارند.بالای سرشان هم ابر است یا آسمان.قدیم،در زمانهایی از ستاره ها برای شناختن راه استفاده میکردند اما همیشه آسمان صاف نیست تا ستاره ها پیدا باشند،به مجرد اینکه هوا ابری شود،کشتی دیگر نمی داند به کدام سمت دارد می رود.چینی ها عقربه مغناطیسی را دیدند به سمت خاصی می ایستد و از این جا قطب نما را اختراع کردند.با این قطب نما جهت راه را پیدا می کنند،خواه ابری باشد،خواه صاف،با نگاه کردن به آن عقربه میفهمند که الان در چه جهتی حرکت می کنند. تقوا قطب نمای انسان است.اگر شیطان تقوا را از انسان بدزدد،انسان یک کشتی میشود وسط دریاکه بالای سرش ابر و زیر پایش آب است و از هیچ طرف نشانه ای نیست.اگر به سرنشینان چنین کشتی سرگردانی یک قطب نما بدهند، حاضرند همه هستی شان را در ازای قطب نما بدهند.خطیب جمعه باید در هر دو خطبه بگوید:((اتقواالله)) یعنی: ((ای اهل کشتی؟ مبادا قطب نمای خود را گم کنید یا خرابش کنیذ...))شیطان اگر بخواهد کشتی عقل را معطل کند ،نمی آید مال التجاره کشتی را از کار بیاندازد و انسان را وسوسه می کند تا تقوا را از او بگیرد. اگر تقوا دزدیده شد،دیگر علم ، درد انسان را درمان نمیکند ،دوست و آشنا و حزب و دسته و گروه ،انسان را نجات نمیدهد...